Basisinkomen voor de Aarde

Een nieuw perspectief op een oude droom van kunstenaar Pieter Kooistra (1922-1998).

In dit artikel gaat Henry Mentink in op vragen rond de implementatie van het Basisinkomen volgens de uitgangspunten van Pieter Kooistra, een kunstenaar die in de jaren ’80 niet alleen een groot voorstander was van het basisinkomen voor iedereen, maar daar tevens de voorwaarde aan verbond dat een basisinkomen alleen werkt als het ten goede komt aan de Aarde.

Ikke ikke en  . . . . de Aarde??

Het idee van een basisinkomen wint aan populariteit. Dit met de gedachte dat het bijdraagt aan het welzijn van mensen. . Een onvoorwaardelijk basisinkomen biedt ieder mens de mogelijkheid om zich te ontplooien. Zou dat (voor)recht voor de Aarde (en de dieren) ook mogen gelden?

Maar ja, hoe behartig je haar grondrechtelijke belangen, en hoe geef je geld aan de Aarde? Veel van het geld om het te financieren komt immers uit de Aarde. We toveren haar om tot een geldmachine: grondspeculatie is big business, we halen grondstoffen eruit, verontreinigen het met gif, ruimen onze rommel niet op,

We hebben het geld eruit gehaald. Hoe kunnen we dat rechtzetten? Zullen we het nu dan maar weer terug stoppen? Hoe kunnen we onvoorwaardelijk voor haar gaan zorgen?

Een verkenning langs verschillende thema’s.

Wie verdient er aan het basisinkomen?

Een basisinkomen heeft als gedachte dat we als mensen meer ruimte  zouden krijgen voor onze eigen persoonlijke ontwikkeling. Tegelijkertijd kunnen we allerlei sociale vangnet systemen simplificeren. Er is echter veel investeringsgeld in de wereld dat maar blijft zoeken naar nog meer rendement. We moesten immers groeien vindt men en dus stijgen de prijzen. Daardoor wordt ons  basisinkomen dan weer gewoon ‘opgegeten’.

Kan het ook anders?

Kan het basisinkomen wel onvoorwaardelijk zijn?

Dient het basisinkomen onvoorwaardelijk te zijn of ook gebonden aan de (heilige) plicht om voor de Aarde en haar bewoners (mensen, dieren, planten) te zorgen?

Het lijkt verstandig om het eerst voor de Aarde op orde te maken, omdat anders herstelfinanciering te duur zal worden en een basisinkomen onhaalbaar. Als we dat nu eens eerst aan gaan pakken. Of geef iedereen een klein basisinkomen, bijvoorbeeld € 100,- met de afspraak om mee te doen aan het “Aarde zorg programma”. Het kan al beginnen in je eigen tuin of het afval opruimen in de buurt. Als het dan goed gaat met de Aarde kan het basisinkomen omhoog.

Maar ja wie beslist hierover? De eigenaar kan er nu mee doen wat hij wil; hij bepaalt. Dat vereist wel nieuwe voorwaarden met betrekking tot aan- en afspraken over het grondgebied.  We hebben dus nog veel te organiseren en te leren.

De grond is net als lucht voor iedereen

Het eigendomsrecht van grond zou niet het voorrecht van het kapitaal kapitaalkrachtigen moeten zijn maar de gelijke rechten van elke wereldburger bij geboorte. Per wereldburger is twee hectare beschikbaar.

Bij het Veerhuis te Varik hebben we in 2020 een concrete stap gezet om onze grond terug te geven aan zichzelf en het nooit meer te verkopen. Dit kan door met schenkgeld eenmalig de grond uit de markteconomie terug te kopen. Een eerste stap op weg naar de hele Aarde op de Werelderfgoedlijst.

Dat betekent niet dat het huidige rechtstelsel (rechten van staten, eigenaren en burgers) meteen helemaal op de schop gaat. Dit stelsel krijgt echter een nieuw fundament waarop stapsgewijze transformatie van het systeem kan worden gebaseerd.

Geleidelijk wordt de opbrengst van de zorg voor de Aarde door samenwerking omgezet in zowel direct inkomen (voeding, schone lucht, bouwmateriaal, kledinggrondstof) als ook basisinkomen in geld.

Dát is de basis…. wij schenken de Aarde ‘inkomen’ door onze aandacht en zorg. En zij schenkt ons ‘inkomen’ door haar vruchten. En wij nemen daarvan wat we nodig hebben voor onze basisbehoeften – meer niet.

Je lichaam is de Aarde

Misschien is het heel eenvoudig. Wij mensen moeten terug naar de basis. Velen van ons zien en ervaren al dat wij onderdeel van de natuur zijn. Wij kunnen onszelf daar niet buiten plaatsen. Naast dat we een individu zijn, zijn wij onderdeel van het geheel. In die zin zijn wij dus niet alleen onderdeel van de natuur. Wij zijn de natuur zelf. Het is de kunst om terug te gaan naar de basis, terug naar onze basis-instelling, meegegeven bij de geboorte.

In het Veerhuis landen zeer regelmatig pelgrims, die zich juist in deze tijd van pandemie bewust zijn of steeds meer bewust worden dat zij dichter bij de Aarde willen leven; bij de basis-instelling. Zij trekken de wandelschoenen aan, delen iets van hun inspiratie onderweg en herkennen in de hier aanwezige veermannen -en vrouwen een zielsverbondenheid. Zijn we niet allemaal ‘aardmensen’ ? Als je dichter bij de Aarde gaat leven ga je vanzelf met nieuwe thema’s aan de slag, mensen gaan bewuster leven, eten maar ook sterven behoort tot die thema’s.

Naast bewustzijn hebben wij een lichaam gekregen. Wanneer wij overlijden dan blijft ons lichaam achter. Wij noemen dit ons “stoffelijk overschot”. Dit kunnen wij zien als een duidelijke verwijzing naar het feit dat wij gemaakt zijn van hetzelfde materiaal als de Aarde waarop wij leven en deel van zijn. Ons lichaam wordt weer onderdeel van de Aarde. Hoe mooi is dat!

Is het dan misschien een mooie uitnodiging om weer bewust de reis naar onszelf, de liefde en van daaruit de verbinding met anderen en de Aarde te maken? Dat lijkt mij een mooie gedachte om naar toe te bewegen.

Van schaarste naar overvloed

Als we basisinkomen zien als armoedebestrijding, het creëren van zekerheid of we doen het als morele plicht dan blijven we in de oude verhalen en patronen zitten. De patronen van denken in schaarste en problemen, gebrek aan vertrouwen waarbij de mens centraal staat. Een basisinkomen voor de Aarde zou een morele plicht moeten zijn om voor haar te zorgen. Het moet geen plicht zijn, maar een verlangen vanuit een regeneratieve mind-set. De Aarde is dan alleen een ander ‘huishouden’ dan het onze. Het basisinkomen zou niet een doel op zich moeten zijn maar een platform voor het creëren van een regeneratieve economie en een regeneratieve toekomst voor de hele Aarde met een overvloed voor iedereen.

Wat zou kunnen werken is de grond vrijkoop actie van het Veerhuis wereldwijd toepassen. Er ontstaat dan een enorme spiraal naar beneden van goedkoper worden van producten, omdat de grondprijs komt te vervallen en ook omdat door het teruggeven van geld aan de Aarde de hoeveelheid geld in de wereld aanzienlijk minder werd. We hebben berekend dat het voordeel per inwoner wereldwijd € 17.000 euro per jaar is . . . levenslang.  Niet alleen de aankoop van een huis wordt zo minimaal de helft goedkoper. Ook in alle producten wereldwijd zijn de grondkosten verwerkt en worden dan goedkoper.

Het is dus een soort omgekeerd basisinkomen – oftewel basisverlichting. Iedereen krijgt hierdoor dus ook veel meer ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en ook financiële middelen om duurzamer te leven. En . . . . de Aarde krijgt meer zorg.

Basisinkomen vanuit de visie van kunstenaars

In het Veerhuis te Varik beheren we de erfenis van de kunstenaar Pieter Kooistra. Hij was de bedenker en oprichten van de kunstuitleen in Nederland en schreef boeken over een Wereldbasisinkomen waarbij hij de zorg voor de Aarde als uitgangspunt nam.

Zijn idee is dat een basisinkomen alleen duurzaam besteed mag worden, zodat niet alleen mensen maar de hele schepping: aarde, mens en dier daar wel bij vaart. Dat de aarde daar wel bij vaart.  De hiërarchie valt dan weg: niet de mens die heerst over de dieren en de Aarde, maar gelijkwaardig verbonden, in harmonie.

Patch Adams is een levenskunstenaar en de bedenker van het concept van de Cliniclowns. Hij gaat nog een stapje verder.

Op een persconferentie in het Spaarne Ziekenhuis (zie foto) stelde Henry hem de vraag wat hij vond van een wereldbasisinkomen.

Hij antwoordde:

“All we need is a basic income of love.”

Ja, een nieuw bewustzijn en liefde voor de Aarde is de basis.

Geven of laten

Een basisinkomen voor de Aarde gaat misschien niet over ‘geven’, maar over ‘laten’. Als wij zelf een basisinkomen van de Aarde willen is het goed dat we niet te veel tegelijk willen nemen. Als we de Aarde verarmen door er teveel uit te halen zal een basisinkomen onbetaalbaar worden, omdat herstel van de Aarde steeds duurder wordt.

We hebben een schone opdracht als mensheid. De handen ineen slaan en werken aan een verzorgde Aarde om het over te dragen aan onze kinderen en kleinkinderen. En als we dat goed gedaan hebben bieden we de Aarde als cadeau aan de volgende generatie en is een basisinkomen binnen handbereik.

Veerhuis Varik
Voor een mooie Aarde
Vaar op liefde en moed

Steun de Krui-tocht

 

Henry Mentink – Veerhuis te Varik
Zij gaven mij inspiratie; met dank aan: Alide Roerink,  Ted van den Bergh, Cor van der Kaaij, Hans van Willenswaard, Marieke Vingerhoets, Anselma Remmers, Manon Ossevoort, Kees Klomp, Frans-Willem Deliën, Inge van Ulden, Engbert Breuker, Roselinde van Ravestein, Brigitta Scheepsma, Leuny van der Werff, Gijsbert Koren en Wilma Blaak

 

    1 antwoord
    1. Cor van der Kaaij
      Cor van der Kaaij zegt:

      Dank Henry, zinvolle gedachten. Aarde en Burger zijn niet anders dan ecologische energie. Als je deze twee koestert en voedt gaan ze groeien in energieniveau, niet meer maar beter. Gaan velen inzien dat de basis voor een goed energieinkomen een basisinkomen is. De laatste 40 jaar is ons vanuit de TINA filosofie aangepraat dat energie een verdienmodel is, wat je behoort te exploiteren. Gevolg uitputting van Aarde en Burger.

      Beantwoorden

    Plaats een Reactie

    Meepraten?
    Draag gerust bij!

    Geef een reactie

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *