Een handje veengrond uit de Sorremorre-polder

Dag 1 Varik- Velddriel

Het begint met een handje veengrond

Dag 1 Varik – Velddriel, 22 april 2024

“Alles begint bij het woord ‘leven’, en het leven begint in de grond.” – Jan Kleefstra.

In 2022 liep Henry Mentink met een kruiwagen vol aarde van Varik naar Parijs. De Friese dichter Jan Kleefstra beschreef de wandeltocht van vijfenveertig dagen in vijfenveertig poëtische teksten. Teksten die gebundeld werden in het prachtige boek Een Krui-tocht, over aarde. De tijd vliegt, inmiddels is het 2024 en krijgt dit “maffe idee” van een Krui-tocht van vijfhonderd kilometer een vervolg. Vandaag worden de dappere pelgrims uitgezwaaid bij het Veerhuis, de herberg aan de Waal waar gebouwd wordt aan een nieuwe economie. Met het pontje via Rossum en Geitenmelkboerderij Maasdriel gaat de weg verder naar de Treuzeltheetuin in Velddriel. Ze zijn vertrokken!

Dit jaar doet collectief Goed Verhaal verslag van de tocht: wij zijn een nieuw schrijverscollectief dat Goede Verhalen vertelt, verhalen die broodnodige maatschappelijke verandering in gang zetten. Om als verslaggevers het stokje over te nemen van Jan Kleefstra zocht collectief Goed Verhaal de dichter op in het Friese Akkrum, zijn geboortegrond. Het regende pijpenstelen. Maar de wandelaars van de Krui-tocht zijn ook niet bang voor een beetje weer en wind, dus we lieten ons niet uit het veld slaan. Jan nam ons mee naar de Sorremorre-polder in het Lege Midden, een broedgebied waar hij al dertig jaar vogels telt. (De score vandaag? Onder meer een grutto, een torenvalk en een boerenzwaluw.) Het estafettestokje dat we als collectief Goed Verhaal overnemen kreeg – heel passend! – de vorm van een handvol aarde uit Sorremorre. Die namen we in een zakje mee terug naar Amsterdam.

Een handje veengrond uit de Sorremorre-polder

Een handje veengrond uit de Sorremorre-polder

Het is veengrond waar we met zorg mee om moeten gaan. Dat geldt niet alleen voor dit zakje grond, maar voor álle veengrond, want het Friese veenpakket erodeert. Jan vertelde hoe de grond elk jaar met een centimeter ‘inklinkt’ (inzakt) door industriële landbouw. Dit raakt aan waarom hij ooit is begonnen met dichten: zijn poëzie is een protest tegen hoe we als mens omgaan met onze omgeving en “wat wij als mensen andere levende wezens aandoen”. De enige oplossing is volgens Jan om de binding met onze basis, met onze grond weer terug te vinden. Hear, hear.

We zullen de komende weken verhalen vertellen vanuit verschillende perspectieven: de stem van de deelnemers aan de wandeltocht, de stem van de mooie duurzame initiatieven die zij onderweg tegenkomen, én – geheel in de geest van Jan Kleefstra – vanuit de stem van de aarde zélf. Je kunt onze verhalen lezen via de website van het Veerhuis voor de Aarde, via de nieuwsbrief en op sociale media via #Aarde_is_erfgoed. Tot snel!

Dichter Jan Kleefstra

Dichter Jan Kleefstra

 

Collectief Goed Verhaal