Grenswisselkantoor tussen Hemel en Aarde

Wat kan geld nog meer zijn?

En over een vogeltje

dat op ons raam tikt.

Toen ik in 2013 zestig jaar werd, diende zich een nieuw pad aan. Door mijn nieuwe levensfase en ook door de koop van het Veerhuis.  ‘Wat heb ik daar te doen?’ vroeg ik mezelf af. Met zo’n vraag loop ik dan een tijd rond. Niet dat ik er actief over nadenk, maar ik let op of ik aanwijzingen krijg, van de natuur of anderszins. Ondertussen leef ik gewoon door. Wel ben ik alert op signalen van het universum, vooral op de snelweg, aangezien ik daar vaak ingevingen krijg.

Hoe het begon

Ook deze keer kwam het hele idee in een klap bij me binnen: ‘Duizend mensen geven elk een miljoen om delen van de Aarde mee te kopen, die dan kunnen worden teruggeven aan haarzelf’. En dat is nodig, want de Aarde weet precies wat er nodig is voor haar eigen gezondheid en daarmee ook voor het welzijn van al wat op haar leeft, de mensen incluis.

Omdat ingevingen nog niet tastbaar zijn, zoek ik na een ingeving als  deze naar bevestiging in de vorm van synchroniciteit, natuurbelevingen of eenvoudigweg die van andere mensen. Dat gebeurde onder andere tijdens een bezoek aan Herman Wijffels toen bij de uitleg van het plan een vogeltje op het raam tikte en Herman zei: “Dat gebeurt wel vaker. Als hier iets moois verteld wordt komt er een vogeltje op mijn raam tikken”. Dit idee werd meermaals bevestigd, dus ik ging ermee aan de slag. Mensen gaan dus geld geven, wat krijgen ze daar dan voor terug? Ze gaan hun geld inwisselen voor de munteenheid van de hemel. Het Grenswisselkantoor tussen Hemel en Aarde dus; de munteenheid van de Hemel die liefde is en passie voor het leven. 

Met geld liefde maken

De huidige beleving van geld is gericht op geld met geld maken, met alle gevolgen van dien. Ons idee is om een ander gevoel bij geld te krijgen, iets waar je ook blij van kunt worden en wat meer bijdraagt aan de hele omgeving. Kan iemand plezier ervaren aan het terugschenken van de Aarde aan zichzelf? Zoiets kan heel spiritueel zijn. We zijn diep verbonden met de Aarde, dus eigenlijk is het haar zichzelf teruggeven een daad van liefde voor jezelf.

Geld is heel afstandelijk, het houdt geen rekening met welbevinden. Op deze manier geef je geld een nieuwe functie, je wordt op een andere manier rijk. Geld moet stromen, net als het bloed in je lichaam en de rivieren en zeeën over de Aarde. Het is een onderdeel van het geheel. Je hebt ook geen zij-ingang in je lichaam om je overtollige bloed te stallen voor later, dat zou erg ongezond zijn. Met geld is het precies eender.

‘Schenk je geld aan de Aarde en verlang geen rendement in de vorm van geld, maar in de vorm van de mogelijkheid om je passie te leven op dat stukje grond’ is een zin uit het projectplan. Naarmate ik er langer mee bezig was, kreeg het steeds meer betekenis. De centrale gedachte achter het plan is dat de Aarde op die manier gedragen wordt door de gemeenschap en niet langer door één man of vrouw. Duizend mensen geven één miljoen, die brengen we in verbinding met duizend plekken op de Aarde.

De schenkers geven de Aarde aan een groep, bijvoorbeeld aan een eco-dorp, zodat er meteen al een gemeenschap is. Die gemeenschap gaat zorgen voor dat stuk grond, terwijl de schenker er zijn of haar passie kan uitleven. De uitnodiging luidt: wissel je geld om tegen de munteenheid van de hemel, dat is liefde, plezier, passie, levenslust en dergelijke. Je schenkt een miljoen aan euro’s en je krijgt een miljoen of meer aan liefde terug.

Is een auto ook natuur?

Ik voel een verlangen naar een ander bewustzijn in het denken over geld. Mensen die geen geld hebben kunnen ook schenken, namelijk tijd en aandacht. Je hoeft in mijn toekomst niet per se een baan te hebben om geld te verdienen, want je kunt ook op een andere manier gelukkig worden. De noodzaak van geld komt op het tweede plan, het eerste plan is zorgen voor jezelf, elkaar, de Aarde met haar hele natuur.

Overigens versta ik onder natuur: alles, ook tafels en auto’s. Wij zijn als mens ontstaan uit processen van miljoenen jaren. Onze handen zijn natuur, die maken een tafel, dus die is ook natuur. Er zit informatie opgeslagen in alle materialen. Als een tafel ergens staat, neemt hij informatie op over wat er op die plek gebeurt.
Zo kun je voelen dat een tafel zo moet staan en niet anders. Het terras bij het Veerhuis moet ook nog anders zijn om helemaal te passen bij wat wij willen uitdrukken. Misschien staat er een tafel tussen die liever ergens anders heen gaat.

Als mensen me vragen hoe ik het voor elkaar ga krijgen om duizend mensen te vinden die een miljoen willen geven dan zeg ik dat ik dat niet weet. Als je een onrealistisch groot doel stelt, dan moet je tijd, pad en resultaat loslaten, misschien komt het op een andere manier of op een ander moment dan ik me kan voorstellen.

Het ego van geld

Geld heeft alle aandacht naar zich toe getrokken, je zou kunnen zeggen dat geld een groot ego heeft. Ik ben niet tegen geld, alleen moeten we het wat anders rangschikken ten opzichte van andere waarden. In de toekomst gaat ‘verdienen’ over plezier maken, mooie natuur beleven en ook geld hebben voor de dingen die nodig zijn.

We kunnen nieuwe wegen aanleggen tussen het Aardse en het hemelse. Het plan opent een poort naar nieuwe mogelijkheden. Op dit moment zien we dat de Aarde het niet zo prettig heeft, dus het is fijn om op een andere manier met haar om te gaan.
Met elkaar. In de samenleving zoals die nu is ingericht missen we de kracht van de gemeenschap, die we kunnen herontdekken. Nu zijn dingen als school en carrière gericht op het individu, maar als je het met elkaar doet dan heb je geen begrafenisverzekering meer nodig. Je draagt dan elkaar en je wordt gedragen.

Ik wil niet terug naar het dorpse gevoel van vroeger, dat benauwde van iedereen weet alles van elkaar. Dat kan ook niet, want we hebben internet. We zijn altijd deel van meerdere dorpen tegelijk. Het nieuwe dorp is multidimensionaal. Je bent onderdeel van meerdere gemeenschappen. Je volgt je eigen hart en passie, dat kan je overal doen. Zet een schaal knikkers neer en laat twintig mensen schatten hoeveel het er zijn. Het gemiddelde van die antwoorden komt heel dicht in de buurt van het juiste antwoord, kortom, met elkaar kunnen we overal het juiste antwoord op vinden.

Kun je zomaar iedereen vertrouwen?

Bij het schenken van geld voor de Aarde laat je meteen ook je angstdenken los, want je vertrouwt op het met elkaar doen. Dat is een groot rendement, want zonder die angst komt er meer ruimte voor liefde, vertrouwen en plezier. De munteenheid van de hemel bestaat uit liefde, overvloed, passie en creativiteit.

‘Kun je dan iedereen vertrouwen?’ wordt mij vaak gevraagd. Voor mij is dat het punt niet. Wanneer ik tien keer met verschillende mensen afspraken maak terwijl ik zelf in het vertrouwen stap, dan gaat dat negen keer goed. Het kan ook een keer mis gaan. Als dat gebeurt dan kan ik zien dat die ander niet bij zijn eigen liefde en vertrouwen kan komen, dus die ga ik dan liefde sturen.
De andere negen keer hebben me heel veel plezier gegeven, tijd bespaard en geld opgebracht. Ik hou van de munteenheid van de hemel.